สวัสดีทุกคน วันนี้ สลากไทพลัส ร่วมกับ กองสลากไท ขอพาทุกคนมาทำความรู้จักกับ เทศกาลแห่งความตาย ประเทศเม็กซิโก (Day of the Dead – Mexico) หนึ่งในเทศกาลเฉลิมฉลองที่มีความสำคัญมากที่สุดเทศกาลหนึ่งในเม็กซิโก ซึ่งครอบครัวชาวเม็กซิกันต่างรวมตัวเพื่อต้อนรับการกลับมาของเหล่าดวงวิญญาณญาติและบรรพบุรุษอันเป็นที่รัก มีคำกล่าวว่า “คนตายจะตายไปจริงๆ ก็ต่อเมื่อพวกเขาถูกลืม ถ้าคุณยังคิดถึงพวกเขา พวกเขาก็จะมีชีวิตอยู่ในความคิดและในหัวใจของคุณ” คุณแมรี่ เจ. แอนเดรด นักข่าวและผู้เขียนหนังสือเกี่ยวกับ Day of the Dead ทั้งแปดเล่ม
เทศกาลแห่งความตาย Día de Muertos ไม่ใช่การฉลองเทศกาลฮาโลวีนสไตล์เม็กซิกันเหมือนที่หลายคนเข้าใจ แม้ว่าการเฉลิมฉลองทั้งสองจะจัดในวันที่ใกล้เคียงกัน อีกทั้งยังมีการแต่งกายและขบวนพาเหรดที่คล้ายกัน แต่จุดประสงค์ของการฉลองนั้นค่อนข้างต่างทีเดียว สำหรับ Day of the Dead ของชาวเม็กซิกันจะเป็นการต้อนรับการกลับมาของญาติและบรรพบุรุษอันเป็นที่รักซึ่งได้ล่วงลับไปแล้ว โดยจะปฏิบัติต่อผู้ตายในฐานะแขกอันมีเกียรติที่กลับมาร่วมเฉลิมฉลองกับครอบครัว
สลากไทพลัส : รากฐานของวันแห่งความตาย ใน เทศกาลแห่งความตาย
เทศกาลแห่งความตาย มีรากฐานมายาวนานนับพันปีก่อนที่ชาวสเปนจะเข้ามาตั้งถิ่นฐานในเม็กซิโกเสียอีก โดยต้นกำเนิดของเทศกาลนั้นเป็นการผสมผสานระหว่างพิธีกรรมของชาวเมโสอเมริกา ศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกจากชาวยุโรป และวัฒนธรรมของสเปนเข้าด้วยกัน เพื่อระลึกถึงความตายอันเป็นหนึ่งในองค์ประกอบของชีวิต อีกทั้งเป็นการรำลึกถึงและให้เกียรติผู้เป็นที่รักซึ่งล่วงลับไปแล้ว
หากจะพูดถึงจุดเริ่มต้นของการเฉลิมฉลองเทศกาลแห่งความตายคงต้องย้อนไปไกลประมาณ 3,000 ปีก่อน ตั้งแต่สมัยที่ชาวสเปนยังไม่ได้แผ่อำนาจและเข้ายึดครองเม็กซิโก โดยประเพณีนี้มีรากฐานจากชนพื้นเมืองของเม็กซิโกอย่างชาวแอซเท็ก (Aztec), ชาวโทลเทค (Toltec) และชาวนาฮัว (Nahua) ที่มีความเชื่อยึดถือกันว่าการไว้ทุกข์ถือเป็นการไม่ให้ความเคารพผู้เสียชีวิต
สำหรับวัฒนธรรมในช่วงยุคก่อนฮิสแปนิกนั้นความตายถือเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นชั่วคราว เป็นเพียงช่วงหนึ่งของตลอดช่วงชีวิตอันยาวนาน ผู้ที่เสียชีวิตไปแล้วยังคงเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน เพียงแต่จะมีชีวิตและถูกจดจำอยู่ในความทรงจำและจิตวิญญาณ และพวกเขาสามารถกลับมายังโลกเพื่อเยี่ยมคนเป็นได้ในช่วงเทศกาลแห่งความตายที่ว่านี้
ในยุคก่อนฮิสแปนิกจะมีการจัดเทศกาลช่วงฤดูใบไม้ร่วงอย่างน้อยสองเทศกาลเพื่อเฉลิมฉลองการกลับมาของดวงวิญญาณผู้เสียชีวิต จนกระทั่งศตวรรษที่ 16 ชาวสเปนได้เข้ามายึดครองเม็กซิโกและได้รวมเอาเทศกาลต่างๆ ของชาวเม็กซิกันพื้นเมืองเข้ากับประเพณีของคาทอลิก ปัจจุบันได้มีการจัดงานเฉลิมฉลองเทศกาลนี้ให้ตรงกับวัน All Souls Day จึงถือได้ว่าเทศกาลแห่งความตายที่เรารู้จักกันในปัจจุบันก็เป็นการผสมผสานวัฒนธรรมของช่วงยุคก่อนฮิสแปนิกเข้ากับการเฉลิมฉลองของชาวคริสเตียน
การเฉลิมฉลองใน เทศกาลแห่งความตาย
ก่อนถึงคืนวันที่ 2 พฤศจิกายน ครอบครัวชาวเม็กซิกันจะออกมาทำความสะอาดหลุมศพที่สุสานเพื่อเตรียมต้อนรับการกลับมาของเหล่าญาติบรรพบุรุษ พวกเขาต่างนำอาหารมาที่สุสานและร่วมเฉลิมฉลองกับคนในชุมชน มีวงดนตรีมาแสดงและผู้คนเต้นรำเพื่อเฉลิมฉลองกันใน เทศกาลแห่งความตาย สลากไทพลัส กองสลากไท
การเฉลิมฉลองจะแตกต่างกันไปในแต่ละภูมิภาค แต่สิ่งที่มีเหมือนกันเกือบทุกที่คือมักจะมีการตั้งรูปภาพของผู้ที่เสียชีวิตไปแล้วบนแท่นบูชา พร้อมวางอาหารและเครื่องดื่มที่ผู้เสียชีวิตเคยชอบไว้ข้างๆ กัน บนแท่นบูชามักจะตกแต่งไปด้วยเทียน, ดอกดาวเรืองสีเหลืองสดที่เรียกว่าเซมปาซูชิล (Cempasuchil) ซึ่งมีกลิ่นหอมช่วยนำทางผู้ตายให้กลับบ้าน, ดอกหงอนไก่สีแดง พร้อมอาหารอื่นๆ เช่น ตอติญ่า, ทามาเล่, เตกีล่า, ผลไม้ และขนมปัง Pan de ánimas
สิ่งของแต่ละอย่างที่ตั้งบนแท่นบูชาต่างเป็นตัวแทนของธาตุทั้งสี่ในชีวิต นอกจากน้ำหนึ่งแก้วที่ช่วยให้ดวงวิญญาณดับกระหายจากการเดินทางได้แล้ว ก็มี
อาหารที่เป็นตัวแทนของธาตุดิน (บางแหล่งข้อมูลกล่าวว่าฝุ่นและขี้เถาเป็นตัวแทนของธาตุดิน)
เทียนแทนธาตุไฟ
‘Papel Picado’ ศิลปะพื้นเมืองของชาวเม็กซิกันที่ทำจากกระดาษสีแล้วนำมาตัดให้เป็นลวดลายใช้แทนธาตุลม
นอกจากนี้ชาวเม็กซิกันจะจุดธูปหอมที่ใช้ในการประกอบพิธีเมื่อสมัยโบราณเพื่อนำทางให้กับดวงวิญญาณ มีการตั้งกะโหลกที่ทำจากน้ำตาลไม่ก็ช็อคโกแลตและตกแต่งโดยการระบายสี ประดับขนนก และโรยน้ำตาลไอซิ่ง พร้อมทั้งเขียนชื่อของบรรพบุรุษไว้ที่หน้าผากของกะโหลก
.jpg)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น